"زمانه " ما را غریبانه و به حد اعلای ابتذال و با چنان وقاحتی از "ناباوری" پرورانده است که همه معادلات عاطفی رو به هم بریزیم تا زندگیمون را که عبارت باشد از " دم و باز دم" را روبراه کنیم . و بر این باور باشیم که نفس میکشیم یعنی زندگی میکنیم
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر